HUMANITY

  • Kesengsaraan pekerjaan Bhutan dorong penghijrahan ke Australia

    Kesengsaraan pekerjaan Bhutan dorong penghijrahan ke Australia
    Patung Buddha Dordenma menghadap ke bandar Thimphu, Bhutan, 16 April 2016. REUTERS/Cathal McNaughton/Foto Fail

    SYDNEY/KATHMANDU — Pembukaan semula sempadan Australia kepada pelajar antarabangsa selepas wabak telah mencetuskan penghijrahan dari Bhutan, ketika golongan muda mencari peluang di luar negara di tengah-tengah ketidakbahagiaan ekonomi yang semakin meningkat di kerajaan Himalaya yang terkurung daratan itu.

    Penghijrahan pelajar ke Australia dari Bhutan telah meningkat, dengan lebih 12,000 ketibaan jangka panjang berpindah ke sana dalam tempoh 11 bulan hingga Mei sahaja, mewakili kira-kira 1.5% daripada populasi negara kecil Asia Selatan itu, yang mempunyai kadar pengangguran belia dalam dua digit.

    Kebanyakan ketibaan baru-baru ini telah menetap di Perth, Australia Barat, di mana mereka telah mendaftar dalam kursus seperti penjagaan kanak-kanak, hospitaliti dan perakaunan.

    Tashi Kipchu, seorang perunding pendidikan berusia 25 tahun, adalah salah seorang daripada ramai yang datang ke Australia tahun lepas untuk mencari peluang yang lebih baik.

    “Sejurus selepas COVID, semuanya mati. Orang ramai tidak melihat peluang di luar sana,” kata Kipchu, yang belajar pemasaran di Universiti Australia Barat.

    Selain daripada pengambilan kemanusiaan yang kecil, penghijrahan dari Bhutan ke Australia telah diabaikan sehingga 2017 apabila ketibaan pelajar mula meningkat. Itu dipercepatkan selepas pembukaan semula sempadan di Australia pada 2022, dengan data rasmi menunjukkan permohonan visa pelajar dari Bhutan melonjak lima kali ganda pada tahun fiskal berakhir Jun.

    Kemasukan pelajar dalam tempoh singkat itu telah menjadikan Australia rumah kepada salah satu komuniti terbesar ekspatriat Bhutan di luar Asia Selatan.

    Walaupun mereka mewakili hanya sebahagian kecil daripada 600,000 populasi pelajar antarabangsa Australia, lonjakan itu berlaku apabila sektor pendidikan A$40 bilion ($27 bilion) cuba untuk menebus perniagaan yang hilang akibat kekurangan pelajar asing semasa wabak itu. Pelajar dari pasaran utama China, khususnya, kembali pada kadar yang lebih perlahan daripada yang diharapkan.

    “Universiti Australia berminat untuk mempelbagaikan – mereka mendapat mesej daripada kerajaan terdahulu dan ini bahawa mereka tidak harus terlalu bergantung hanya pada China, India dan Nepal,” kata Phil Honeywood, Ketua Pegawai Eksekutif di Persatuan Pendidikan Antarabangsa Australia.

    “Mereka perlu pergi ke hadapan dan mencari ejen pendidikan baharu di negara baharu.”

    Sonam Tobgay, yang menjadi duta sulung Bhutan ke Australia pada 2021, berkata rayuan Australia termasuk yuran pengajiannya yang agak murah dan rejim visa yang menggalakkan yang membolehkan tanggungan pelajar datang dan bekerja untuk waktu tanpa had.

    Enam daripada 10 menteri kabinet Bhutan sekarang mempunyai kelayakan dari universiti atau institut Australia.

    Bhutan terkenal dengan indeks Kebahagiaan Negara Kasar, pengukur ekonomi yang mengambil kira faktor yang diabaikan oleh ukuran keluaran dalam negara kasar konvensional, seperti rekreasi, kesejahteraan emosi dan alam sekitar.

    Walau bagaimanapun, ekonominya yang kebanyakannya tertutup, yang sebahagian besarnya bergantung kepada kuasa hidro dan pelancongan, baru-baru ini telah terjejas oleh harga tenaga yang tinggi, yang membawa kepada kejatuhan mendadak dalam rizab asingnya.

    Lebih-lebih lagi, pembaharuan kerajaan terhadap sektor awam, yang direka untuk memperkemas dan memodenkan perkhidmatan awam, majikan terbesar negara, juga telah menyumbang kepada penghijrahan besar-besaran golongan profesional yang bekerja.

    Pemandangan umum perumahan di ibu kota Thimphu, Bhutan, 11 Disember 2017. REUTERS/Cathal McNaughton.

    Tersepit antara India dan China, Bhutan membuka semula sempadannya pada September, tetapi cukai pelancong yang lebih tinggi bermakna pemulihan dalam industri kritikal tidak memenuhi jangkaan. Pengangguran belia mencecah 28% tahun lepas.

    Di tengah-tengah prospek pekerjaan yang suram di rumah, ramai orang muda berpusu-pusu ke Australia, yang telah melonggarkan sekatan visa untuk membantu mengurangkan pasaran buruhnya yang paling ketat dalam tempoh 50 tahun.

    Kipchu, yang asalnya dilatih sebagai jurutera kimia di Bhutan, melihat peluang perniagaan, tidak lama selepas tiba di Perth dan memulakan perundingan pendidikan untuk membantu bakal pelajar dari Bhutan. Kini syarikatnya menggaji 40-50 orang di negara asalnya.

    “Saya datang ke Australia untuk belajar tetapi entah bagaimana negara ini memberi saya peluang,” kata Kipchu sambil meramalkan trend berpindah ke Australia akan berterusan.

    “Peluang pekerjaan dan fleksibiliti untuk pelajar bekerja di sini menjadikannya lebih menarik.”

    Di Kolej Antarabangsa Kingston, penyedia pendidikan vokasional di Australia Barat, kira-kira 150 pelajar Bhutan menerima latihan, kata pengarah urusan Tandin Dorji, yang juga seorang pendatang Bhutan. Itu berbanding dengan hanya 15-20 sebelum wabak.

    “Ia telah menjadi satu aliran budaya… Jika orang Bhutan melihat seseorang benar-benar berjaya, di situlah mereka akan pergi,” kata Dorji.

    REUTERS

  • Anak muda sukarela ajar kanak-kanak di Kampung Chăm

    Anak muda sukarela ajar kanak-kanak di Kampung Chăm
    Kanak-kanak dari Kampung Chăm menyertai kelas ahli kesatuan belia. — Foto tienphong.vn

    BÌNH DƯƠNG — Musim panas ini, ramai ahli kesatuan belia dari Bình Dương menawarkan diri untuk mengajar kanak-kanak di Kampung Chăm, Komune Minh Hòa di Daerah Dầu Tiếng.

    “Guru berbaju biru” ialah apa yang orang tempatan panggil sebagai sukarelawan muda – merujuk kepada pakaian seragam biru kesatuan belia.

    Setiap hari, Kampung Chăm, yang juga dikenali sebagai perkampungan pendatang, menjadi sibuk dengan kanak-kanak belajar mengeja bahasa Vietnam.
    Guru-guru adalah golongan muda yang bekerja di unit berbeza di bawah Kesatuan Belia Wilayah Bình Dương.

    Penduduk di kampung itu mencari rezeki terutamanya dengan memancing di Tasik Dầu Tiếng, kebanyakan kanak-kanak terpaksa membantu ibu bapa mereka.
    Akibatnya, pembelajaran mereka menghadapi banyak kesukaran.

    Nguyễn Minh Tâm, setiausaha Kesatuan Belia Kota Thủ Dầu Một memberitahu akhbar Tiền Phong (Vanguard) bahawa disebabkan ciri budaya, pelajar sekolah rendah tempatan diajar dua bahasa, Chăm dan Vietnam.

    Bagi orang Vietnam, kanak-kanak diajar berdasarkan program umum Kementerian Pendidikan dan Latihan.

    “Semasa musim panas, bahasa Chăm diajar oleh ahli kesatuan Chăm, manakala dalam bahasa Vietnam, sukarelawan lain bergilir-gilir untuk mengajar.

    “Selain itu, kami menyeru penaja untuk membaiki sekolah di kampung sebelum anak-anak memasuki tahun persekolahan baharu,” kata Tâm.

    Nguyễn Đình Huấn, setiausaha Kesatuan Belia Daerah Dầu Tiếng, berkata bahawa sukarelawan tinggal bersama-sama dengan penduduk tempatan untuk tempoh masa tertentu untuk mendapatkan kepercayaan mereka.

    “Kami menjelaskan kepada mereka bahawa pembelajaran adalah cara untuk membantu anak-anak mereka mempunyai masa depan yang lebih cerah,” kata Huấn.

    Perubahan

    Kho Sanh, timbalan ketua Lembaga Pengurusan Masjid Minh Hòa, berkata bahawa orang-orang Chăm kebanyakannya tinggal di Kampung Hòa Lộc sejak 1984.

    Pada mulanya, kampung ini hanya mempunyai 12 isi rumah.

    Pada tahun 1992, beberapa keluarga Chăm lain dari Daerah Châu Đốc, Wilayah An Giang datang ke sini. Mereka menggunakan bot sebagai rumah mereka dan tinggal di Tasik Dầu Tiếng.

    Dalam tempoh enam tahun lalu, pihak berkuasa Daerah Dầu Tiếng mencadangkan mereka datang ke darat.

    Mereka bersetuju dan membina rumah di atas tanah yang diatur oleh pihak berkuasa.

    Pada masa ini, Kampung Chăm mempunyai kira-kira 120 isi rumah dengan lebih daripada 600 orang.

    “Kehidupan orang-orang Chăm telah beransur-ansur stabil. Semua isi rumah mempunyai akses kepada bekalan elektrik dan air bersih.

    “Jalan ke pusat kampung telah dinaik taraf dan diperluaskan. Anak-anak umur sekolah boleh ke sekolah.

    “Kira-kira 50 peratus isi rumah mempunyai taraf hidup yang baik manakala selebihnya adalah sederhana, tiada isi rumah yang miskin,” kata Sanh.

    Kampung Chăm kini mempunyai infrastruktur yang luas, taman getah hijau, dan lampu jalan yang terang di seluruh kampung pada waktu malam.

    Kampung ini menjadi semakin cantik apabila “jalan bunga” dibuat oleh sukarelawan.

    Sa Liêm, seorang sukarelawan yang mengambil bahagian dalam pasukan pencegahan jenayah kampung, berkata bahawa orang yang berada dalam keadaan sukar dan kanak-kanak di kampung sentiasa mendapat perhatian dan sokongan daripada pihak berkuasa tempatan dan kesatuan belia.

    “Ahli kesatuan belia yang datang ke sini sentiasa meninggalkan imej yang indah di hati penduduk kampung Chăm,” kata Liêm.

    Setiausaha Kesatuan Belia Wilayah Bình Dương Trần Thị Diễm Trinh, memberitahu akhbar Tiền Phong (Vanguard) bahawa pada musim panas tahun ini, kesatuan belia wilayah menubuhkan banyak pasukan untuk menyokong rakyat.

    Lazimnya ramai ahli kesatuan belia ditugaskan untuk mengajar kanak-kanak dalam keadaan sukar, terutama di kawasan terpencil dan sempadan, katanya.

    VIETNAM NEWS

  • Cao Bằng akan halang perkahwinan kanak-kanak, sedarah dalam kumpulan etnik

    Cao Bằng akan halang perkahwinan kanak-kanak, sedarah dalam kumpulan etnik
    Seorang gadis di Kampung Cốc Pàng, Komune Cốc Pàng di Daerah Bảo Lạc ialah seorang ibu pada usia 15 tahun sahaja. — Foto VNA/VNS Chu Hiệu

    CAO BẰNG — Perkahwinan kanak-kanak dan perkahwinan sedarah telah wujud sejak sekian lama dalam kumpulan etnik di wilayah pergunungan utara Cao Bằng.

    Masalah ini meninggalkan banyak akibat yang serius untuk perkembangan fizikal dan mental mereka.

    Ia juga merupakan penghalang besar kepada pembelajaran dan pendidikan untuk kanak-kanak perempuan.

    Wilayah Cao Bằng telah mencadangkan penyelesaian ke arah menamatkan perkahwinan kanak-kanak dalam kumpulan etnik di kawasan terpencil menjelang 2025.

    Kampung Làng Lỷ di Komune Nội Thôn, Daerah Hà Quảng mempunyai 37 isi rumah kumpulan etnik Mông dan Nùng yang tinggal bersama.

    Oleh kerana keadaan muka bumi yang bergunung-ganang, jalan yang sukar, kekurangan akses kepada air bersih untuk kehidupan seharian dan isyarat telefon yang jarang berlaku, kehidupan orang ramai masih sangat sukar.

    Dari 2015 hingga sekarang, kampung itu mempunyai empat kes perkahwinan kanak-kanak Mông.

    Ketua kampung, Trương Văn Thắng, berkata kebanyakan kes perkahwinan kanak-kanak adalah pelajar yang meninggalkan sekolah awal, bekerja di ladang dan mempunyai pengetahuan terhad tentang perkahwinan dan kemahiran keibubapaan.

    Komune Thống Nhất di Daerah Hạ Lang ialah komune sempadan dengan lebih 700 isi rumah kumpulan etnik Nùng dan Tày.

    Lebih 50 peratus daripada mereka adalah isi rumah miskin dan hampir miskin.

    Pada tahun lalu sahaja, Komune Thống Nhất mempunyai empat perkahwinan kanak-kanak.

    Pengerusi Jawatankuasa Rakyat Komune Thống Nhất Chu Văn Đình berkata, untuk menamatkan perkahwinan kanak-kanak, jawatankuasa itu menyelaraskan dengan organisasi yang berbeza untuk menubuhkan tiga kelab untuk pendidikan undang-undang di banyak kampung termasuk Nà Kéo, Pác Lung, Kênh Nhiều, Nà Hoạch, Đngảnàn dan Lạn.

    Kelab mengekalkan aktiviti biasa sebulan sekali dengan 164 ahli.

    Mencegah dan menyekat kes perkahwinan kanak-kanak telah dilaksanakan tepat pada masanya dan serius, menyumbang kepada pengurangan perkahwinan kanak-kanak di komune berbanding tahun-tahun sebelumnya.

    Hà Quảng ialah daerah tanah tinggi dan sempadan, kebanyakannya didiami oleh kumpulan etnik.

    Kadar kemiskinan di sana masih agak tinggi.

    Penduduk tempatan mempunyai kesedaran yang terhad, pengetahuan intelek dan undang-undang. Banyak adat lapuk masih wujud dalam kehidupan orang ramai.

    Dari 2015 hingga 2023, daerah ini mempunyai 353 pasangan kanak-kanak yang berkahwin, di mana, 154 Mông adalah pasangan etnik dan 90 adalah pasangan etnik Dao.

    Seluruh daerah mempunyai 13 pasangan suami isteri yang mempunyai pertalian darah.

    Ketua Bahagian Hal Ehwal Kumpulan Etnik Daerah Hà Quảng, Nông Văn Nhất berkata, daerah itu telah melaksanakan dua model perintis untuk mengurangkan perkahwinan kanak-kanak dan perkahwinan sedarah dalam kumpulan etnik bagi tempoh 2015-25.

    Model tersebut telah dilaksanakan di komune Thanh Long dan Nội Thôn.

    Berdasarkan hasil model ini, daerah ini telah mempromosikan pendidikan untuk mengubah kesedaran dan tanggungjawab penduduk tempatan.

    Daerah ini menganjurkan bengkel latihan dan kesihatan di kampung, komune dan pekan untuk meningkatkan pengetahuan dan kemahiran mereka.

    Dalam tempoh tiga tahun yang lalu, Wilayah Cao Bằng mempunyai 666 kes pasangan kanak-kanak dalam perkahwinan.

    Kebanyakan mereka adalah daripada kumpulan etnik Mông, Dao, Lô Lô dan Nùng.

    Wilayah itu menyaksikan enam perkahwinan sedarah.

    Tahun ini, Wilayah Cao Bằng melaksanakan tujuh langkah di daerah dan komune yang berisiko tinggi terhadap perkahwinan kanak-kanak dan sedarah.

    Dana untuk kerja itu adalah daripada bajet negeri, yang melebihi VNĐ10 bilion (AS$422,800).

    Wilayah itu menyasarkan untuk mengurangkan purata bilangan perkahwinan kanak-kanak sebanyak dua hingga tiga peratus setiap tahun.

    Bế Văn Hùng, ketua Jawatankuasa Hal Ehwal Kumpulan Etnik Cao Bằng, berkata wilayah itu akan mempromosikan pendidikan mengenai peruntukan undang-undang berkaitan perkahwinan sah dan perkahwinan kanak-kanak.

    Jawatankuasa itu juga akan menjelaskan akibat dan kemudaratan yang disebabkan oleh isu ini.

    Wilayah itu juga akan melaksanakan projek dalam program sasaran negara untuk pembangunan sosio-ekonomi kumpulan etnik dan kawasan pergunungan dalam tempoh 2021-25.

    Projek-projek itu dijangka meningkatkan taraf hidup dan infrastruktur di kawasan kumpulan etnik dan meningkatkan ekonomi tempatan, di samping meningkatkan kesedaran untuk masyarakat etnik dan menguatkuasakan undang-undang yang berkaitan dengan perkahwinan kanak-kanak serta pencegahan dan kawalan perkahwinan sedarah dengan tegas.

    VIETNAM NEWS

  • Melangkah ke Dunia Jean: Vietnam melalui mata seorang vlogger Uganda

    Melangkah ke Dunia Jean: Vietnam melalui mata seorang vlogger Uganda
    Jean memulakan salurannya untuk membantu gadis-gadis di kampung halamannya di Daerah Moyo di Uganda.

    Kadangkala anda terbang beribu-ribu batu untuk berkembang dan menemui semula siapa anda pada permulaan perjalanan.

    Jean Asienzo ialah artis kandungan dan vlogger Uganda yang tinggal di Hà Nội dengan saluran yang berfokuskan pendidikan dan komedi yang semakin berkembang.

    Jean memulakan kerjaya global mengajar bahasa Inggeris pada tahun 2012. Ia merupakan perjalanan yang membawanya dari Afrika ke Myanmar dan seterusnya ke Vietnam.

    Dia melihat dirinya berkembang dan berkembang, sama seperti negara tempat dia tinggal.

    Dalam proses itu, dia secara beransur-ansur menjadi pempengaruh terkemuka dalam talian, mengumpulkan lebih daripada 50,000 pengikut di saluran Facebooknya Jean’s World.

    “Saya memulakan saluran saya pada 2016,” katanya. “Ia bermula sebagai hobi. Saya akan menyiarkan sesuatu dari semasa ke semasa.

    “Saya mahu membantu gadis di kampung halaman saya di Daerah Moyo di Uganda,” tambahnya.

    “Dari mana saya berasal, gadis mempunyai masalah dengan harga diri yang rendah. Mereka melunturkan kulit mereka untuk menjadikannya lebih ringan. Saya ingin menunjukkan kepada mereka bahawa mereka boleh menjadi cantik sebagaimana mereka.”

    “Saya mulakan dengan mengambil gambar. Saya sangat suka fesyen, jadi saya akan memakai pakaian yang berbeza dan menyiarkan fotonya pada halaman saya.

    “Foto akan mendapat banyak suka dan komen, tetapi orang tidak banyak berkongsinya, jadi halaman itu tidak benar-benar berkembang. Saya mula membuat beberapa video dan itu mula mendapat lebih perhatian.

    “Satu video menjadi tular, mendapat 9.2 juta tontonan, kemudian satu lagi menjadi tular, dan mendapat kira-kira 40 juta.”

    “Orang suka apabila saya membuat video yang tidak serius, ia mendapat paling banyak perkongsian,” katanya.

    Jean membawakan kecintaannya terhadap fesyen ke dalam videonya, menggabungkannya dengan ciri khas dan daya tarikan Vietnam. Gambar ihsan Jean Asienzo

    Sesungguhnya, video Jean boleh buat ketawa. Dalam salah satu, dia membawa baldi dan span ke jalan dan mula membersihkannya, bermain jenaka tentang perhubungan. Orang yang lalu-lalang sekali-sekala memberikan pandangan ingin tahu.

    “Anda perlu bersedia melakukan perkara bodoh di khalayak ramai,” katanya.

    Kini Jean berpusat di Vinhomes Ocean Park di pinggir Hà Nội. Dia masih bekerja sepenuh masa tetapi berjaya mengeluarkan satu atau dua video seminggu.

    Apabila ditanya tentang perkara yang dia rasa sukar sebagai seorang wanita Afrika yang tinggal di Vietnam, dia menjawab:

    “Trafik membuatkan saya sedikit tertekan, itulah salah satu sebab saya berpindah ke Ocean Park. Di Uganda lebih berbahaya untuk memandu – terdapat banyak kemalangan – tetapi ia tidak begitu bising.”

    “Kadang-kadang ia mencabar kerana saya berbeza,” katanya.

    “Tetapi saya rasa orang Vietnam sangat menerima. Mereka selalu berkata seperti ‘kulit anda cantik’.”

    Jean adalah salah satu daripada banyak ekspatriat dari benua Afrika yang telah berpindah ke Vietnam dalam beberapa tahun kebelakangan ini, kerana negara terus membuka diri kepada seluruh dunia.

    “Saya mendapati terdapat lebih ramai orang Afrika di Myanmar semasa saya tinggal di sana, walaupun dengan lebih sedikit di Vietnam, negara ini masih sangat menerima,” katanya.

    “Saya fikir ramai orang Afrika berpindah ke Vietnam kerana peluang di sini, terutama untuk mengajar. Sebelum ini anda hanya boleh diterima jika anda berasal dari negara penutur asli dan Afrika Selatan adalah satu-satunya tempat di Afrika mereka akan menerima guru. Ia kini dibuka lebih banyak dan mereka menerima orang dengan skor IETLTS tertentu, jadi lebih ramai orang membuat keputusan untuk datang.”

    Jean sewaktu melakukan kerja. Banyak videonya dirakam secara terbuka, menunjukkan kepada penonton bagaimana kehidupan di Vietnam.

    Jean baru-baru ini mula menambahkan kapsyen Vietnam pada videonya untuk lebih berkaitan dengan penonton tempatan.

    “Orang ramai sentiasa bertanya kepada saya dalam strim langsung sama ada saya boleh berbahasa Vietnam, tetapi saya tidak boleh, saya fikir mereka menganggap kerana kapsyen yang saya lakukan.”

    Sudah tentu menjadi lebih biasa bagi ekspatriat di Vietnam untuk menyediakan YouTube, TikTok, Facebook dan saluran lain untuk mendokumentasikan kehidupan mereka di sini dan berhubung dengan khalayak global.

    Terdapat sesuatu yang menarik tentang dua budaya yang bersatu, dan cara masing-masing berurusan dengan satu sama lain.

    Jean mewakili salah satu daripada ramai vlogger ekspatriat di Vietnam hari ini yang menggunakan kreativiti mereka dan mempamerkan kehidupan di sini kepada orang di kampung halaman.

    Lihat dia melalui halaman Facebooknya Jean’s World serta pada halaman YouTube dan TikTok Life of Jeannie.

    VIETNAM NEWS

  • Thiên Hương: Sebuah kampung dari zaman dahulu

    Thiên Hương: Sebuah kampung dari zaman dahulu
    Pokok beringin lama di pintu masuk Kampung Thien Huong. — Gambar ihsan An Thanh Dat

    Kira-kira 7km dari pusat Bandar Đồng Văn, di wilayah pergunungan utara Hà Giang, Kampung Thiên Hương yang berusia berabad-abad menarik pengunjung dengan keindahannya yang mendamaikan lagi menawan.

    Kampung itu, juga dikenali sebagai Mã Pắng, mempunyai keindahan desa, ringkas dan kuno.

    Ia adalah tempat dari masa berbeza, membuatkan pengunjung berasa seperti mereka melangkah ke zaman dahulu.

    Pintu masuk ke kampung itu dipenuhi dengan pokok-pokok beringin yang berusia berabad-abad – simbol sifat tanah yang kekal, berdiri teguh di tempat tidak disentuh dan sederhana ini.

    Salah satu ciri kampung yang paling menarik ialah rumah etnik Tày tradisional – dipanggil trình tường. Rumah-rumah unik ini diperbuat sepenuhnya daripada tanah liat dengan dinding kuning memberikannya pesona dunia lama dan desa.

    Diperbuat daripada tanah liat, rumah trình tường adalah mampan, menjimatkan, hangat pada musim sejuk dan sejuk pada musim panas.

    Orang Tày sering membina rumah mereka dalam gaya tradisional dengan dua tingkat tinggi. Tingkat bawah adalah ruang untuk beribadat dan aktiviti keluarga. Di tingkat atas adalah kedai makanan dan perabot keluarga.

    Wain diperbuat daripada jagung yang juga popular di tempat lain.

    Kampung ini mempunyai lebih daripada 40 isi rumah kumpulan etnik Tày dan Giáy yang memenuhi keperluan hidup dengan menghasilkan wain, pertanian dan tenunan.

    VIETNAM NEWS

  • Hà Nội kekurangan sekolah awam, rancang bina lebih banyak lagi

    Hà Nội kekurangan sekolah awam, rancang bina lebih banyak lagi
    Ibu bapa di Sekolah Tinggi Tạ Quang Bửu di Hà Nội untuk mengemukakan permohonan untuk anak-anak mereka memasuki Gred 10. Foto thanhnien.vn

    Jabatan Pendidikan dan Latihan Hanoi telah bekerjasama dengan jabatan dan agensi untuk membina semula rangkaian perancangan sekolah dan menilai semula projek yang tidak memenuhi keperluan untuk menuntut semula dana tanah dan menggunakannya untuk pembinaan sekolah.

    Menurut Pengarah jabatan Trần Thế Cương, adalah penting untuk menggantikan projek tertangguh dan substandard dengan sekolah untuk menampung populasi pelajar yang semakin meningkat.

    Hanoi baru-baru ini menyaksikan peperiksaan kemasukan yang sangat menekan untuk sekolah tinggi awam, dengan hanya separuh daripada jumlah keseluruhan graduan sekolah menengah diterima masuk ke sekolah tinggi awam seperti yang dijangkakan. Peratusan pelajar yang mendapat tempat di sekolah tinggi awam di bandar ini telah mencapai tahap terendah dalam tempoh sepuluh tahun lalu.

    Kira-kira 33,000 pelajar, menyumbang 44.3 peratus daripada jumlah keseluruhan, tiada pilihan selain mendaftar di sekolah tinggi swasta, sekolah sambungan atau sekolah vokasional.

    Hanoi telah mengumumkan rancangannya untuk mendaftarkan 72,000 pelajar ke sekolah awam daripada jumlah keseluruhan 129,210 graduan sekolah menengah pada tahun akademik 2022-2023. Ini bermakna seorang daripada setiap dua pelajar perlu bersekolah di sekolah bukan awam.

    Akibatnya, selepas Hanoi mengeluarkan kriteria kemasukan ke sekolah tinggi awam, ramai ibu bapa berbaris semalaman di sekolah awam swasta dan autonomi seperti Sekolah Tinggi Phan Huy Chú, Sekolah Tinggi Hoàng Cầu dan Sekolah Tinggi Tạ Quang Bửu untuk mengemukakan permohonan anak-anak mereka untuk masuk gred 10.

    Terdapat kes di mana pelajar mencapai atau melebihi markah kemasukan tetapi tidak mendapat tempat kerana tiba lewat. Sesetengah ibu bapa juga mengalami situasi di mana markah kemasukan meningkat hanya sehari selepas pengumuman awal, menimbulkan kebimbangan bahawa anak mereka akan terlepas peluang untuk diterima masuk.

    Bagi menangani situasi ini, Jabatan Pendidikan dan Latihan bandar telah mengeluarkan dokumen yang menghendaki sekolah tinggi menugaskan pegawai kemasukan yang diberi kuasa dan menyediakan maklumat hubungan, talian hotline dan perkhidmatan sokongan mereka kepada umum.

    Langkah-langkah ini bertujuan untuk memberi bimbingan dan bantuan tepat pada masanya kepada pelajar dan ibu bapa mereka serta memastikan keselamatan dan keteraturan semasa tempoh pendaftaran.

    Ia secara jelas melarang perhimpunan pelajar dan ibu bapa di luar pagar sekolah, kerana ia boleh menyebabkan kekacauan dan ketidakamanan di kawasan sekitar.

    Tambahan pula, Perdana Menteri telah mengarahkan Kementerian Pendidikan dan Latihan agar segera menyemak dan melaporkan proses kemasukan ke sekolah tinggi awam untuk penyelesaian tepat pada masanya.

    Krisis pendaftaran

    Ibu bapa beratur semalaman untuk mendaftarkan anak mereka adalah pemandangan biasa di kebanyakan institusi pendidikan di Hanoi. Tahun lepas, ibu bapa terpaksa membuat cabutan undi untuk berpeluang mendaftarkan anak mereka ke Prasekolah Hoàng Liệt di Daerah Hoàng Mai atau beratur semalaman untuk membeli borang permohonan untuk Gred 1 di Sekolah Rendah Marie Curie di Daerah Nam Từ Liêm.

    Jun ini, beratus-ratus ibu bapa bersaing untuk pendaftaran di Sekolah Rendah Vạn Bảo di Daerah Hà Đông, yang membawa kepada kesesakan dan huru-hara.

    Semasa sesi Soal Jawab baru-baru ini di mesyuarat Majlis Rakyat Bandaraya Hà Nội, pengarah jabatan pendidikan Cường mengesahkan bahawa Hanoi tidak kekurangan sekolah awam.

    Angka dari jabatan bandar raya menunjukkan bahawa terdapat seramai 129,210 graduan sekolah menengah di bandar raya tahun ini.

    Jabatan itu memperuntukkan 128 sekolah tinggi awam dan separa awam untuk mendaftarkan 75,430 pelajar dan menugaskan 95 sekolah tinggi swasta untuk mendaftarkan 26,829 pelajar serta 29 pusat pendidikan vokasional untuk menerima 10,305 pelajar.

    Oleh itu, jumlah tempat yang ada ialah 112,564.

    Pada masa ini, Hanoi mempunyai empat sekolah tinggi khusus yang bergabung dengan universiti, dengan jumlah hampir 2,000 tempat tersedia untuk pendaftaran di seluruh negara.

    Lebih 14,000 pelajar masih terpaksa beralih kepada pendidikan vokasional.

    Namun, ramai ibu bapa berbeza pendapat.

    Nguyễn Văn Xuân di Daerah Tây Hồ memberitahu akhbar dalam talian cafebiz.vn bahawa daerah pinggir bandar tidak kekurangan sekolah awam, dan pelajar yang mencapai skor 4 dalam mana-mana mata pelajaran boleh mendapat kemasukan ke sekolah tinggi awam. Tetapi jarak adalah cabaran sebenar.

    Sebaliknya, kawasan dalam bandar mengalami kekurangan bilik darjah yang teruk.

    Xuân berkata anaknya mencapai purata 7.7 mata bagi setiap mata pelajaran tetapi masih tidak dapat masuk ke Sekolah Tinggi Tây Hồ. Pilihan alternatif ialah belajar di Sekolah Tinggi Đại Mỗ, 20km dari rumah mereka, jika mereka berkeras untuk menghadiri sekolah awam.

    “Anak saya perlu bertolak ke sekolah pada pukul 5:30 pagi. Ia amat mencabar untuknya sepanjang tiga tahun. Saya sangat mahu anak saya bersekolah di sekolah awam kerana yuran pengajiannya berpatutan,” katanya.

    Mengambil kira semua faktor, Xuân menerima sekolah swasta walaupun menanggung beban kewangan. Bagaimanapun, mencari sekolah swasta yang berkualiti dengan yuran pengajian yang berpatutan bukanlah satu tugas yang mudah.

    “Kami tidak bersikap selektif. Kami hanya mempunyai sedikit pilihan,” katanya.

    Xuân berkata kekurangan bilik darjah telah mewujudkan tekanan yang ketara di dalam bandar. Saiz kelas telah meningkat dengan ketara melebihi kapasiti sebenar.

    “Keluarga saya tinggal di kompleks pangsapuri HDI Tây Hồ, yang terdiri daripada empat bangunan dengan 600 pangsapuri, tetapi hanya terdapat satu prasekolah swasta dengan bayaran bulanan sebanyak VNĐ6 juta. Kompleks pangsapuri di Hanoi tumbuh bagai cendawan, tetapi bilangan bilik darjah tidak sepadan dengan kepadatan penduduk,” katanya.

    Nguyễn Thanh Mai di Daerah Thanh Xuân berkata pelajar dari dalam bandar gagal berebut tempat duduk di sekolah awam perlu pergi ke daerah pinggir bandar seperti Ba Vì, Sơn Tây atau Thạch Thất kerana memang terdapat sekolah yang tersedia.

    “Hanoi perlu mempertimbangkan semula bagaimana perancangan bandar dijalankan bagi memastikan ibu bapa tidak lagi perlu beratur semalaman atau membuat undian untuk pendidikan anak-anak mereka,” katanya.

    Merungkai simpulan

    Profesor Phạm Tất Dong, bekas pengerusi Persatuan Việt Nam untuk Mempromosikan Pendidikan, membangkitkan kebimbangannya terhadap Hanoi – pusat politik, budaya dan pendidikan negara – masih bergelut dengan situasi di mana ibu bapa terpaksa berebut untuk mendapatkan sekolah tempat untuk anak-anak mereka.

    “Terus terang, di Hanoi, banyak lokasi utama telah digunakan untuk membina bangunan tinggi, dan terdapat projek yang digantung yang membazirkan tanah yang baik. Namun tanah untuk membina sekolah tidak tersedia,” katanya.

    “Ketersediaan sekolah tidak bermakna mempunyai tempat duduk yang mencukupi untuk pelajar. Sekolah perlu memenuhi semua keperluan piawaian seperti keluasan minimum setiap murid, kemudahan dan keupayaan sekolah,” tegasnya.

    Menurut Dong, apabila merancang kawasan bandar baharu, sektor pendidikan perlu menasihati pihak berkuasa tempatan mengenai bilangan tambahan tadika dan sekolah rendah. Projek pembinaan mesti memenuhi semua piawaian dan keperluan untuk kemudahan sosial sebelum ia diluluskan.

    Sektor pendidikan juga perlu mengira bilangan guru tambahan, tambahnya.

    Dong menyatakan bahawa sekolah awam mesti dimasukkan dalam perancangan bandar. Pada hakikatnya, banyak kawasan bandar mempunyai banyak sekolah swasta, tetapi bayarannya tidak mampu dimiliki oleh ramai orang.

    “Perancangan harus memenuhi keperluan bersama masyarakat untuk memastikan semua pelajar mendapat akses kepada pendidikan dan latihan berkualiti yang mencukupi,” katanya.

    Jabatan Pendidikan dan Latihan bandar telah mencadangkan pengubahsuaian dan pembaikan 123 sekolah di bawah pengurusannya menjelang 2025. Selain itu, bandar itu merancang untuk membina 16 sekolah baharu, termasuk tujuh sekolah antara peringkat. Jumlah pelaburan untuk projek-projek ini berjumlah VNĐ8.87 trilion (AS$375 juta) daripada bajet bandar.

    Jabatan itu juga telah mencadangkan penyelesaian untuk tahun akademik akan datang, termasuk mempercepatkan pembinaan dan penubuhan sekolah baharu, serta pengubahsuaian sekolah tinggi awam. Ia akan menyemak dan menuntut semula projek tertangguh untuk membina sekolah awam dan membangunkan pelan rangkaian sekolah untuk bandar itu menjelang 2023, dengan wawasan 2050. Keutamaan akan diberikan kepada memperuntukkan tanah dalam kawasan bandar utama untuk pembinaan sekolah awam.

    Jabatan itu akan memberikan cadangan kepada bandar raya itu mengenai meningkatkan sumber kewangan dan melabur dalam pembinaan sekolah, serta menggerakkan sumber sosial untuk pelaburan di sekolah bukan awam dan sekolah dengan penglibatan asing, katanya.

    VIETNAM NEWS

  • Akan meninggalkan negara jika sekolah perempuan tetap ditutup: Sesetengah orang

    Sebilangan penduduk wilayah Kabul berkata mereka akan meninggalkan negara itu jika pelajar perempuan di atas darjah enam tidak dibenarkan kembali ke kelas mereka, tetapi kerajaan berkata kerja sedang dijalankan bagi mekanisme dalam hal ini.

    Pelajar perempuan di atas darjah enam telah diketepikan dari sekolah sejak perubahan politik di negara ini satu setengah tahun lalu.

    Selain Kabul, penduduk di wilayah berbeza sejak itu telah mengadu tentang isu itu dan telah menggesa kerajaan baharu untuk membuka semula sekolah tinggi dan menengah perempuan.

    Ahmad Navid, seorang penduduk Kabul, memberitahu Pajhwok Afghan News bahawa hampir satu setengah tahun telah berlalu, orang ramai terdesak untuk pembukaan semula sekolah perempuan tetapi kerajaan tetap berdiam diri dalam hal ini.

    Dia memberi amaran jika kerajaan tidak membuka semula sekolah perempuan, orang ramai akan terpaksa meninggalkan negara ini dan berhijrah ke negara lain untuk pendidikan anak-anak mereka.

    Navid berkata: “Jika keadaan berterusan seperti ini, saya juga akan meninggalkan negara ini dan berhijrah ke negara jiran untuk pendidikan anak-anak saya.”

    Seorang lagi penduduk Kabul menyatakan pandangan yang sama dan berkata sebagai seorang bapa dia ingin berhijrah ke negara lain untuk pendidikan anak-anaknya:
    “Tiada siapa yang mahu mempunyai anak yang buta huruf dalam dunia moden hari ini dan keadaan tidak membenarkan gadis untuk tidak belajar.”

    Wasim, seorang lagi penduduk Kabul, mempunyai pandangan yang sama mengenai penutupan sekolah perempuan.

    Dia berkata: “Kerajaan mesti membenarkan kanak-kanak perempuan melanjutkan pelajaran mereka sebelum rakyat terpaksa meninggalkan negara ini dan berhijrah.”

    Marwa Hashimi, pelajar darjah 12 di Kabul, memberitahu Pajhwok bahawa jika kerajaan terus mengharamkan pendidikan kanak-kanak perempuan, ia akan membawa akibat kepada keluarga dan masyarakat.

    Najibullah Jameh, seorang penganalisis politik, memberitahu Pajhwok: “Pendidikan gadis dan kerja wanita, penyertaan mereka dalam aktiviti sosial, politik, ekonomi dan budaya adalah keperluan dunia hari ini. Juga agama, budaya dan sejarah kita jelas menyokong perkara ini.”

    Dia menambah tiada justifikasi untuk menutup sekolah perempuan dari darjah 7 hingga 12, tetapi ia melebarkan jurang antara kerajaan dan negara.

    Dia berkata tindakan itu menjarakkan Afghanistan dan memecahbelahkan masyarakat selain menimbulkan masalah ekonomi dalam jangka panjang dan menimbulkan rasa tidak percaya negara.

    Pegawai kerajaan tidak memberi respons kepada Pajhwok mengenai perkara itu, tetapi jurucakap kerajaan Zabihullah Mujahid bulan lalu memberitahu mesyuarat di Turki bahawa di Afghanistan pembukaan semula sekolah untuk semua kanak-kanak perempuan adalah perlu dan kerja sedang dijalankan untuk memperbaharui kurikulum dan mewujudkan sistem pendidikan yang berasingan untuk perempuan.

    Sumber – Pajhwok

  • Kira-kira 13,000 kanak-kanak kekurangan akses ke sekolah di Khost

    Kira-kira 13,000 kanak-kanak di wilayah tenggara Khost dilucutkan pendidikan kerana ketiadaan sekolah di kawasan mereka, kata seorang pegawai, pada Khamis.

    Syed Kabir Sangin, pegawai media di Jabatan Pendidikan wilayah, memberitahu Pajhwok Afghan News bahawa mereka sedang berusaha untuk memberikan pendidikan kepada pelajar yang tidak bersekolah di kawasan mereka.

    Dia berkata: “Kira-kira 13,000 kanak-kanak lelaki dan perempuan telah mencapai usia sekolah, tetapi mereka dilucutkan hak ini kerana berada jauh dari sekolah.”

    Katanya, berdasarkan pelan pembangunan yang seragam, projek pendidikan sedang dijalankan di semua kawasan, sesuatu yang tidak dilakukan pada masa lalu.

    Penduduk daerah Nader Shahkot berkata, tidak ada sekolah di beberapa kawasan di daerah itu dan kanak-kanak di sana tidak mendapat pendidikan.

    Shamir Haqyar, seorang penduduk daerah itu, meminta pihak berkuasa terbabit menambah bilangan sekolah di daerah itu.

    Dia berkata: “Tiada sekolah di beberapa kawasan di daerah Nader Shahkot yang menyebabkan ramai kanak-kanak dalam usia sekolah masih kehilangan pendidikan.”

    Seorang lagi penduduk Noorullah Noori memberitahu Pajhwok bahawa beribu-ribu kanak-kanak perempuan dan lelaki di beberapa kawasan di Khost tidak mempunyai akses kepada pendidikan.

    Shabir Ahmed Usmani, pengarah maklumat dan budaya Khost, turut mengakui bahawa proses pendidikan di beberapa kawasan di wilayah itu tidak memuaskan.

    Dia memberitahu Pajhwok Afghan News bahawa bersama Jabatan Pendidikan Khost, dia telah menghantar cadangan kepada Kementerian Pendidikan untuk membina 100 sekolah dan hasilnya akan diketahui dalam masa terdekat.

    Sumber – Pajhwok

  • Lebih 16,000 kanak-kanak Balkh terlibat dalam kerja keras

    MAZAR-I-SHARIF — Lebih 16,000 kanak-kanak terlibat dalam kerja keras atau mengutip sampah di jalan raya dan jalan raya, kata seorang pegawai pada Isnin.

    Menurut laporan beberapa kanak-kanak terlibat dalam pembuatan batu-bata bersama keluarga di kilang batu-bata.

    Walid, 11, adalah salah seorang daripada kanak-kanak ini, yang memberitahu Pajhwok Afghan News bahawa dia pergi ke kilang batu-bata setiap hari pada pukul 5 pagi dan bekerja di sana sehingga petang.

    Dia berkata bekerja di kilang batu-bata disebabkan masalah kewangan yang mereka hadapi jika tidak, dia berhasrat untuk bersekolah seperti kanak-kanak lain.

    “Saya ingin pergi ke sekolah seperti pelajar lain, tetapi kami tidak kukuh dari segi kewangan dan terpaksa bekerja. Saya membuat kira-kira 200 bata dalam sehari dan mendapat gaji,” katanya.

    Yasin, seorang lagi kanak-kanak dengan keadaan yang sama, berkata dia bekerja di kilang batu-bata dari subuh hingga senja dan memperoleh 200 af setiap hari.

    “Kami mempunyai masalah ekonomi yang besar di rumah dan saya perlu bekerja, tidak boleh pergi ke sekolah, yang mana saya terpaksa.”

    Dia berkata dia berhenti sekolah di kelas 4 tetapi dia berminat untuk menyambung semula.

    Dilawar, 55, yang berhijrah dari Sar-i-Pul berkata, semua ingin menghantar anak mereka ke sekolah dan madrasah tetapi orang ramai mempunyai masalah kewangan dan lain-lain.

    Dia berkata, 25 keluarga tinggal di kilang batu-bata di kawasan Kormar Mazar-i-Sharif dan anak-anak mereka juga bekerja di kilang-kilang tersebut.

    Hafizullah, yang dua anak lelakinya bekerja di kilang batu-bata, memberitahu Pajhwok Afghan News kemiskinan memaksanya tidak menghantar anak-anaknya (ke sekolah) dan membuatkan mereka bekerja di kilang batu-bata.

    Pengarah Kerja Raya dan Hal Ehwal Sosial Balkh, Mufti Naseer Ahmad Abu Khalid memberitahu Pajhwok Afghan News menurut tinjauan UNICEF 16,094 kanak-kanak terlibat dalam kerja keras dan kutipan sampah di wilayah Balkh.

    Beliau berkata, rundingan telah diadakan dengan beberapa organisasi untuk menjana sokongan kepada kanak-kanak ini dan menangani masalah mereka.

    Katanya, usaha telah dibuat untuk menjana dana dengan sokongan UNICEF untuk kanak-kanak yang bekerja di kilang batu-bata.

    Adalah wajar untuk menyebut bahawa selain Balkh, beribu-ribu kanak-kanak terlibat dalam kerja keras dan kutipan sampah di Kabul dan wilayah lain.

    Sumber – Pajhwok

  • Bandar China pecah rekod haba, tekanan grid elektrik

    Bandar China pecah rekod haba, tekanan grid elektrik
    Seorang pejalan kaki melindungi dirinya daripada matahari ketika dia melintasi jalan pada hari yang panas di tengah-tengah amaran oren untuk gelombang panas, di Beijing, China 16 Jun 2023. REUTERS/Florence Lo

    BEIJING — Beberapa bandar di utara China memecah rekod kepanasan bagi Jun minggu ini, dengan suhu yang meningkat membebankan bekalan elektrik negara itu dan mendorong pihak berkuasa mengadakan latihan kecemasan olok-olok.

    Sejak Mac, China mengalami suhu yang lebih tinggi daripada biasa.

    Pakar cuaca telah meramalkan keadaan ekstrem di seluruh negara yang boleh gerhana musim panas tahun lalu, yang berlarutan selama lebih dua bulan.

    Pada Khamis, Shijiazhuang di wilayah Hebei menjadi ibu kota wilayah pertama yang mencecah 40 darjah Celsius (104°F) tahun ini, menurut media kerajaan. Zhangjiakou dan Chengde, bandar di wilayah yang sama, juga memecahkan rekod suhu untuk Jun, menurut CCTV.

    Menjelang 10 pagi (0200 GMT) pada Jumaat, Pentadbiran Meteorologi Pusat mengeluarkan beberapa amaran haba yang lebih tinggi. Ibu kota Beijing dijangka membara dalam suhu 37-39°C sehingga Sabtu, dan Balai Cerap Meteorologi Tianjin menaikkan tahap amarannya kepada merah dengan suhu dijangka mencecah 40°C.

    Cuaca panas yang berterusan telah menyebabkan pengendali grid kuasa negara berada dalam keadaan berjaga-jaga, dengan beberapa bandar di selatan memberi amaran kepada firma dan orang ramai supaya mengekang penggunaan.

    Pentadbiran Tenaga Kebangsaan China pada Khamis mengadakan latihan kecemasan kuasa pada rangkaian grid negeri China Timur, meniru lonjakan kuasa dan gangguan untuk menyediakan amaran awal dan mekanisme pengurusan kuasa.

    Grid serantau China Timur, yang memberi perkhidmatan kepada bandar-bandar penting dari segi ekonomi seperti Shanghai dan Hangzhou, menjangkakan beban puncak lebih daripada 397 gigawatt (GW) pada musim panas ini. Itu lebih besar daripada jumlah kapasiti penjanaan elektrik Jepun, menurut data 2021 daripada Agensi Tenaga Boleh Diperbaharui Antarabangsa.

    Pada Khamis juga, syarikat tenaga dan air milik kerajaan Shanghai mengeluarkan langkah-langkah untuk memenuhi permintaan tenaga dan air musim panas, bertujuan untuk mengelakkan kekurangan potensi yang melanda negara tahun lepas.

    Bulan lalu, Shanghai mencatatkan hari Mei terpanas dalam lebih satu abad. REUTERS

  • Lebih 108 juta orang dipindahkan secara paksa di seluruh dunia pada 2022: Laporan

    Lebih 108 juta orang dipindahkan secara paksa di seluruh dunia pada 2022: Laporan

    GENEVA — Kira-kira 108.4 juta orang telah dipindahkan secara paksa di seluruh dunia pada 2022 akibat penganiayaan, konflik, keganasan dan pencabulan hak asasi manusia, menurut laporan dikeluarkan pada Rabu.

    Laporan Trend Global dalam Pemindahan Paksa 2022 oleh Agensi Pelarian PBB (UNCHR) mendapati bahawa angka itu termasuk 62.5 juta orang pelarian dalaman, 35.3 juta pelarian, 5.4 juta pencari suaka dan 5.2 juta orang yang memerlukan perlindungan antarabangsa.

    Beban paling berat berada di bahu negara berpendapatan rendah dan sederhana, kerana mereka menjadi tuan rumah kepada 76% pelarian dunia dan orang lain yang memerlukan perlindungan antarabangsa.

    Negara paling kurang maju menyediakan suaka kepada 20% daripada jumlah keseluruhan, kata laporan itu, manakala 70% daripada jumlah itu dihoskan di negara jiran negara asal mereka.

    Turkiye menjadi tuan rumah populasi pelarian terbesar

    Laporan itu menggariskan bahawa Turkiye menjadi tuan rumah kepada populasi pelarian terbesar di dunia dengan hampir 3.6 juta pelarian.

    Ia diikuti Iran dengan 3.4 juta, Colombia dengan 2.5 juta dan Jerman dengan 2.1 juta.

    Berhubung dengan populasi negara mereka, Lubnan dan Aruba menjadi tuan rumah bilangan pelarian terbesar dan lain-lain orang yang memerlukan perlindungan antarabangsa kerana masing-masing satu daripada tujuh dan satu daripada enam orang dipindahkan.

    Sementara itu, kanak-kanak, yang menyumbang 30% daripada populasi dunia, mewakili 40% daripada semua orang yang dipindahkan secara paksa, menurut laporan itu.

    Mengenai tuntutan baharu, laporan itu berkata AS adalah penerima terbesar pemohon individu baharu di dunia, kerana ia menerima 730,400 tuntutan daripada jumlah keseluruhan 2.6 juta pada 2022.

    Jerman mengikuti AS dengan 217,800. Costa Rica, Sepanyol dan Mexico melengkapkan lima penerima teratas.

    Laporan itu menggariskan bahawa 52% daripada semua pelarian dan lain-lain orang lain memerlukan perlindungan antarabangsa hanya datang dari tiga negara: Syria (6.5 juta), Ukraine (5.7 juta) dan Afghanistan (5.7 juta).

    Selain itu, jumlah pelarian di seluruh dunia meningkat sebanyak 35%, atau 8.9 juta orang, kepada 34.6 juta pada akhir 2022, katanya.

    Peningkatan itu sebahagian besarnya disebabkan oleh pelarian dari Ukraine yang melarikan diri dari konflik bersenjata di negara mereka dan menyemak semula anggaran warga Afghanistan di Iran dan Pakistan, tambahnya.

    “Angka-angka ini menunjukkan kepada kita bahawa sesetengah orang terlalu cepat untuk tergesa-gesa menghadapi konflik dan terlalu lambat untuk mencari penyelesaian,” kata Filippo Grandi, Pesuruhjaya Tinggi PBB bagi Pelarian.
    “Akibatnya ialah kemusnahan, perpindahan, dan kesedihan bagi setiap berjuta-juta orang yang dicabut secara paksa dari rumah mereka.”

    Pemulangan dan penempatan semula

    Laporan itu juga mencatatkan beberapa kemajuan positif apabila enam juta orang yang dipindahkan kembali ke kawasan negara asal mereka pada 2022, termasuk 5.7 juta orang yang dipindahkan secara dalaman (IDP) dan 339,300 orang pelarian.

    Sementara itu, 114,300 pelarian telah ditempatkan semula, menggandakan angka tahun sebelumnya (57,500), menurut statistik kerajaan.

    Selain itu, UNHCR menyerahkan 116,500 pelarian ke negeri untuk penempatan semula, menurut laporan itu.

    “Walaupun bilangan pelarian dan IDP yang menemui penyelesaian meningkat pada 2022 berbanding tahun sebelumnya, penyelesaian tahan lama terus kekal menjadi realiti bagi segelintir orang,” kata laporan itu.

    Sepanjang 2022, sekurang-kurangnya 5.7 juta IDP kembali ke tempat asal, 8 peratus lebih tinggi berbanding tahun sebelumnya, katanya.

    Dan bagi pelarian, penyelesaian seperti penghantaran balik secara sukarela, integrasi tempatan dan penempatan semula ke negara ketiga dan penyatuan semula keluarga mendorong 339,300 pelarian pulang ke negara asal mereka, manakala 114,300 pelarian ditempatkan semula ke negara ketiga yang selamat.

    Bagi setiap pelarian yang pulang atau ditempatkan semula pada 2022, terdapat 16 pelarian baharu, tambah laporan itu. ANADOLU

  • Taliban bawa penanaman popi kepada hampir sifar, rakyat Afghanistan mahu mata pencarian ganti

    Taliban bawa penanaman popi kepada hampir sifar, rakyat Afghanistan mahu mata pencarian ganti

    Pentadbiran Taliban sementara di Afghanistan berkata pada Khamis bahawa penanaman popi di negara itu telah “hampir dihapuskan” dan memuji laporan organisasi berpangkalan di UK baru-baru ini yang mengiktiraf usaha mereka di peringkat global.

    Hafiz Zia Ahmad, timbalan jurucakap di Kementerian Luar Afghanistan, memuji pemimpin tertinggi Taliban, Mullah Haibatullah, atas pengurangan penanaman popi selepas beliau mengeluarkan dekri melarang penanaman popi pada April tahun lepas.

    “Berikutan dekri Pemimpin Tertinggi IEA (Emiriah Islam Afghanistan), penanaman popi telah dikurangkan kepada sifar.
    “Menurut laporan media baru-baru ini, 56.2% tanah di wilayah Helmand ditanam popi pada tahun 2020 manakala ia telah berkurangan kepada 0.4% menjelang 2023 manakala pada hakikatnya, ia adalah jauh lebih rendah,” tulis Hafiz Zia Ahmad di Twitter.

    Kenyataannya dibuat selepas Alcis, sebuah organisasi yang menyediakan perkhidmatan maklumat geografi, pada Selasa dalam laporannya berkata penanaman popi berkurangan di negara yang dilanda perang sebanyak 80% berbanding 2022.

    “Namun realitinya, larangan berkesan terhadap penanaman popi telah dikenakan di Afghanistan pada 2023 dan pengeluaran candu akan diabaikan berbanding 2022,” kata pakar dadah terlarang David Mansfield dalam laporan yang memetik imej satelit.

    Mansfield menambah bahawa imejan resolusi tinggi menunjukkan bahawa di wilayah Helmand penanaman popi telah jatuh daripada lebih 120,000 hektar (296,526 ekar) pada tahun 2022 kepada kurang daripada 1,000 hektar (2,471 ekar) pada tahun 2023 – pengurangan dalam satu wilayah ini sahaja yang mengatasi mana-mana larangan popi negara sebelum ini di Afghanistan, malah larangan Taliban pada 2000-2001.

    Laporan itu memuji usaha Taliban menentang penanaman popi.
    Bagaimanapun, ia memberi amaran bahawa penanaman masih berterusan di beberapa bahagian timur laut seperti Badakhshan yang boleh meningkat.

    AS menggelarnya sebagai langkah penting

    Dalam pengiktirafan yang jarang berlaku terhadap dasar Taliban, ‘point man’ Afghanistan AS, Thomas West, berkata: “Laporan bahawa Taliban telah melaksanakan dasar untuk mengurangkan pengeluaran popi candu dengan ketara pada tahun ini adalah boleh dipercayai dan penting. Setiap negara di rantau ini dan seterusnya mempunyai berkongsi minat terhadap Afghanistan yang bebas dadah.”

    Bagaimanapun, petani tempatan di wilayah Helmand dan Nangarhar, kawasan tanaman popi utama, berkata Taliban telah memusnahkan tanaman mereka tanpa memberikan sebarang pampasan.

    “Poppy merupakan sumber utama pendapatan kami yang kini telah diharamkan sepenuhnya oleh Taliban,” Abdul Wahid Afkari, seorang petani tempatan di Helmand, memberitahu Anadolu melalui telefon.

    Dia mengadu bahawa Taliban tidak memberikan sebarang pampasan atau sokongan kepada petani tempatan.

    “Kami meminta kerajaan Taliban dan masyarakat antarabangsa untuk membantu kami kerana kami tidak mempunyai sumber pendapatan lain di kawasan mundur ini,” kata Afkari.

    ‘Kini giliran dunia untuk membantu rakyat kami’

    Timbalan jurucakap Taliban Afghanistan, Bilal Karimi mengakui tiada projek pembangunan besar boleh dilancarkan di kawasan itu memandangkan negara itu kini sedang mengalami krisis ekonomi.

    “Kami memenuhi janji kami kepada dunia dan kini ia adalah kepulangan mereka untuk menyokong kami dalam menyediakan pekerjaan alternatif kepada penduduk tempatan,” kata Karimi kepada Anadolu.

    Karimi juga memuji laporan Alcis dan berkata: “Dunia kini telah mengakui usaha kami dalam membawa keamanan dan membebaskan negara kami daripada dadah.

    “Kami telah menjamin dunia dan kini mereka harus tampil ke hadapan, memenuhi janji mereka dan membantu rakyat kami.” ANADOLU

  • Pemacuan pengambilan tentera secara besar-besaran Rusia

    Pemacuan pengambilan tentera secara besar-besaran Rusia
    Mengedarkan risalah pengambilan tentera. Denis Voronin / Moskva News Agency

    Bagi warga Rusia, mengelak daripada melihat iklan pengambilan tentera yang terpampang di papan iklan dan tingkap kedai, diedarkan di sudut jalan dan dipancarkan di kaca televisyen menjadi mustahil sejak beberapa bulan kebelakangan ini.

    Menarik rasa patriotisme, kebimbangan tentang masa depan Rusia dan idea tradisional maskuliniti, kempen pengambilan pekerja yang belum pernah berlaku sebelum ini juga tidak segan silu untuk menjanjikan gaji tentera yang jauh melebihi purata negara.

    “Tugas kami adalah untuk mempertahankan tanah air,” baca satu risalah pengambilan yang diserahkan kepada wartawan Moscow Times bulan lalu di ibu negara Rusia.

    Ia menjanjikan bayaran bulanan sebanyak 204,000 rubel ($2,526) untuk askar serta bonus untuk memusnahkan atau menangkap senjata dan peralatan musuh.

    Usaha perekrutan nampaknya merupakan sebahagian daripada usaha Angkatan Tentera Rusia untuk menangani kekurangan tenaga kerja yang semakin meningkat di Ukraine berikutan serangan musim bunga yang tidak berjaya dan mendahului apa yang dipercayai sebagai serangan balas yang akan berlaku oleh tentera Kyiv.

    Walaupun tiada data tersedia secara umum untuk mengukur kejayaan kempen pengambilan, bukti anekdot dan pakar yang ditemu bual oleh The Moscow Times mencadangkan bilangan askar yang telah mendaftar berkemungkinan jauh daripada apa yang diharapkan oleh pihak berkuasa.

    Lebih tiga bulan selepas ia bermula, kempen perekrutan masih belum “menunjukkan sebarang keputusan konkrit,” kata penganalisis tentera Pavel Luzin kepada The Moscow Times.

    “Tentera Rusia mengalami kekurangan kedua-dua askar, bukan pegawai dan pegawai.”

    Di Moscow, iklan mengarahkan bakal tentera ke pusat pengambilan tentera yang dikawal ketat di Jalan Yablochkova di utara bandar itu.

    Sementara agensi berita TASS yang dikendalikan kerajaan melaporkan pada April bahawa 300 orang menyertai di Moscow setiap hari, seorang wartawan Moscow Times dalam lawatan ke Yablochkova Street bulan lepas mengira hanya sedozen lelaki yang memasuki bangunan itu dalam tempoh sejam — mencadangkan bilangan sebenar rekrut harian adalah jauh lebih rendah.

    Memetik sumber rasmi yang tidak dikenali, Bloomberg melaporkan pada Mac bahawa Kremlin sedang berusaha untuk merekrut 400,000 askar tahun ini.

    Tetapi pada tempoh pendaftaran semasa, Kremlin tidak mungkin hampir mencapai sasaran itu.

    Bekas Presiden Dmitry Medvedev berkata bulan lalu bahawa 117,000 lelaki menyertai angkatan tentera dalam tempoh lima setengah bulan pertama tahun ini – bermakna, jika laporan Bloomberg adalah tepat, pegawai hanya akan mendapat separuh daripada lelaki yang mereka cari.

    Rusia semakin memerlukan lebih ramai tentera untuk berperang di Ukraine di tengah-tengah puluhan ribu lelaki terbunuh dan cedera serta tiada tanda-tanda akan berhenti dalam pertempuran.

    “Pertama, mereka perlu menggantikan mangsa yang terkorban. Kedua, mereka perlu dapat menggilirkan unit jika tidak unit di barisan hadapan akhirnya akan habis,” kata pakar tentera Michael Kofman pada podcast War on the Rocks akhir bulan lalu.

    Dilancarkan awal tahun ini, kempen pengambilan tentera terbesar yang akan dicuba sejak pencerobohan besar-besaran ke atas Ukraine bermula pada Februari 2022, telah kelihatan sangat ketara di pekan dan bandar di seluruh negara.

    Di Moscow, poster pengambilan malah dipasang di pusat beli-belah dan di tingkap kafe dan restoran pusat bandar yang popular.

    Dua kafe di Pyatnitskaya Ulitsa yang berprestij di Moscow yang mempamerkan poster pengambilan di pintu mereka tidak menjawab permintaan untuk komen.

    Video perekrutan juga sangat kelihatan di saluran televisyen kendalian kerajaan dan dalam talian, dengan Novaya Gazeta Europe melaporkan bahawa berpuluh-puluh ribu jawatan yang mempromosikan tentera muncul di rangkaian media sosial Rusia VKontakte dan Odnoklassniki.

    Khususnya, idea kejantanan dan kewajipan lelaki telah menjadi pembingkaian biasa untuk iklan.

    Satu video tular yang disiarkan oleh Kementerian Pertahanan pada April menunjukkan seorang ahli bina badan dan pemandu teksi dalam tentera dengan slogan mengatakan “Anda lelaki sejati! Jadilah satu!”

    Mesejnya ialah lelaki boleh “memenuhi peranan maskulin mereka dengan membawa masuk wang dan berperang dalam tentera,” kata Valerie Sperling, seorang profesor sains politik di Universiti Clark di Amerika Syarikat, kepada The Moscow Times.

    “Sebab mengapa kita melihat kelelakian muncul dalam pelbagai jenis iklan – sama ada pengambilan tentera atau iklan politik – adalah kerana semua orang memahaminya dengan segera.”

    Skrin pengiklanan yang mempromosikan perkhidmatan ketenteraan kontrak dalam tentera Rusia di platform stesen metro di Moscow. Natalia Kolesnikova / AFP

    Selain pengiklanan, pegawai Rusia dilaporkan terlibat dalam mempromosikan kempen tersebut. Perniagaan tempatan telah dihubungi oleh pegawai bandar di St. Petersburg untuk menggalakkan tenaga kerja mereka mempertimbangkan untuk mendaftar, lapor outlet berita Fontanka bulan lepas.

    Tiada maklumat rasmi mengenai motivasi mereka yang membuat keputusan untuk pergi berperang – atau umur atau pengalaman ketenteraan mereka – tetapi ia berkemungkinan campuran alasan ideologi dan material.

    “Ia adalah tugas saya,” Andrei, seorang lelaki dari Siberia yang merancang untuk menyertai, memberitahu The Moscow Times dengan syarat tidak mahu namanya disiarkan.

    Saluran media tempatan telah menyiarkan wawancara dengan rekrut baru yang menyebut patriotisme dan kebimbangan tentang nasib negara mereka sebagai alasan untuk pergi berperang di Ukraine.

    Ramai pakar percaya bahawa kempen semasa adalah percubaan Kremlin untuk mengelakkan risiko tindak balas awam yang besar dengan melancarkan satu lagi pusingan mobilisasi.

    Apabila kempen pengambilan yang serupa – walaupun pada skala yang lebih kecil – musim panas lalu gagal menarik rekrut yang mencukupi untuk mengatasi masalah tenaga kerja tentera, Kremlin memilih untuk menggerakkan “separa” yang menyaksikan kira-kira 300,000 lelaki masuk ke angkatan tentera.

    Serangan balas Ukraine yang berjaya boleh menyebabkan banyak korban jiwa ke atas unit sedia ada, meningkatkan tekanan untuk lebih ramai lelaki.

    “Andaian saya ialah kempen ini tidak akan menjana orang yang mencukupi,” kata pakar Kofman. “Akhirnya mereka mungkin perlu melakukan mobilisasi yang lain.” THE MOSCOW TIMES

  • Penduduk Mesir cecah 105 juta

    Penduduk Mesir cecah 105 juta
    Penduduk Mesir telah mencecah 105 juta, menonjolkan ancaman lebihan penduduk di negara yang dilanda kemiskinan di mana ramai tinggal di bandar-bandar besar yang sesak (AFP).

    KAHERAH — Penduduk Mesir mencecah 105 juta pada Sabtu, menurut jam populasi yang dipautkan dengan pangkalan data pendaftaran kelahiran dan kematian kerajaan.

    Pada 1 Okt 2022, pangkalan data meletakkan populasi pada 104 juta, bermakna terdapat peningkatan sebanyak 1 juta dalam 245 hari — lapan bulan dan lima hari.

    “Peningkatan 1 juta orang dalam lapan bulan amat membimbangkan. Tahap pertumbuhan penduduk ini memberikan cabaran yang menggerunkan dan halangan bagi Mesir kerana ia mengganggu laluan ke arah pembangunan,” Fatima Mahmoud, pakar di Pusat Demografi di Kaherah, memberitahu Arab News.

    Fatima menekankan hasrat kuat kerajaan untuk mengurus pertumbuhan penduduk, menekankan bahawa ia amat membebankan sumber dan bajet negara.

    “Walaupun peningkatan itu memang membimbangkan, keadaan tidak sepenuhnya suram. Analisis data mengenai perbezaan kadar kelahiran dan kematian mendedahkan bahawa peningkatan baru-baru ini sebanyak 1 juta telah dicapai dalam 245 hari.

    “Secara perbandingan, peningkatan juta sebelum ini dicapai hanya dalam 221 hari, hampir 24 hari (kurang). Ini menunjukkan penurunan ketara dalam kadar kelahiran, trend positif yang harus disokong oleh kerajaan,” katanya.

    “Pakej bantuan perlu diberikan kepada keluarga yang mempunyai dua anak, manakala bantuan masyarakat harus ditahan bagi mereka yang mempunyai lebih daripada dua anak. Kerajaan mesti berinovasi di luar cara konvensional untuk mengawal pertumbuhan penduduk dengan berkesan kerana ia menimbulkan ancaman besar kepada pembangunan,” tambah Fatima.

    Sementara itu, laporan terbaru daripada Yayasan Maat, yang pakar dalam kajian komuniti, berkata pertumbuhan penduduk Mesir “memberi kesan negatif” kepada keupayaan negara untuk mencapai pembangunan mampan.

    Ia menjelaskan: “Akibat ekonomi daripada pertambahan penduduk termasuk penggunaan yang lebih tinggi dalam kalangan individu, peningkatan perbelanjaan kerajaan untuk perkhidmatan, pengangguran yang meluas, pengurangan gaji dalam kedua-dua sektor awam dan swasta, kenaikan harga perumahan, pengembangan bandar ke tanah pertanian, kemerosotan kemudahan awam, dan mempertingkatkan peruntukan perbelanjaan awam untuk perkhidmatan penting seperti pendidikan, kesihatan, pengangkutan, perumahan, perlindungan sosial dan keselamatan.

    “Semua kesan ini malangnya mengorbankan perbelanjaan modal ke atas projek pembangunan dalam sektor produktif utama seperti pertanian dan industri transformatif.”

    Walau bagaimanapun, Dr. Alia Al-Mahdi, seorang profesor di fakulti ekonomi dan sains politik di Universiti Kaherah, berpendapat pertambahan penduduk “tidak semestinya menjadi penghalang kepada pembangunan ekonomi.”

    Beliau berkata: “Penduduk yang ramai boleh menjadi faktor positif untuk mencapai pertumbuhan dan pembangunan ekonomi jika negara menggunakan sumber manusia secara berkesan, seperti yang ditunjukkan di negara-negara seperti India dan China, masing-masing dengan populasi melebihi 1 bilion.”

    Alia menambah: “Kemerosotan ekonomi, kemerosotan, dan kadar pertumbuhan yang lembap biasanya menjadi pemangkin kepada peningkatan pertumbuhan penduduk. Sebaliknya, kadar pertumbuhan penduduk berkurangan apabila ekonomi menunjukkan prestasi yang baik dan pendapatan meningkat. Ini dicerminkan dalam keinginan rakyat yang semakin meningkat untuk meningkatkan kualiti hidup mereka, seterusnya mengurangkan kadar kelahiran.” AN

  • Cerita Xinjiang: Guru muda menerangi laluan kepada pendidikan lebih baik bagi kanak-kanak luar bandar

    Cerita Xinjiang: Guru muda menerangi laluan kepada pendidikan lebih baik bagi kanak-kanak luar bandar
    Aynagul Bagjuli makan tengah hari bersama pelajar di Sekolah Menengah Jamatirki di Daerah Akto, Wilayah Autonomi Uygur Xinjiang, China, 19 April 2023. (Xinhua/Ding Lei)

    URUMQI — Dari tingkap bilik darjahnya, Aynagul Bagjuli melihat sekilas bunga-bunga yang mekar di bawah langit biru jernih dan mempunyai idea yang mendadak. “Anak lelaki dan perempuan, mari kita turun ke bawah dan mengadakan kelas kita di taman!”

    Di luar sana di udara musim bunga Dataran Tinggi Pamir, Aynagul Bagjuli mengajar pelajarnya “Late Spring”, sebuah puisi klasik yang ditulis oleh penyair terkenal dari Dinasti Tang (618-907).

    “Idea itu muncul apabila saya melihat pemandangan yang indah di taman. Saya tidak sabar-sabar untuk membenamkan pelajar saya dalam suasana musim bunga yang mempesonakan.”

    Wanita berusia 27 tahun dari kumpulan etnik Kirgiz itu mengajar sastera di Sekolah Menengah Jamatirki di Daerah Akto, di Wilayah Autonomi Kizilsu Kirgiz yang paling barat di China, di Wilayah Autonomi Uygur Xinjiang.

    Aynagul Bagjuli mengajar sastera di Sekolah Menengah Jamatirki di Daerah Akto, Wilayah Autonomi Uygur Xinjiang barat laut China, 19 April 2023. (Xinhua/Ding Lei)

    Kurang daripada tiga tahun dalam tugas mengajarnya, Aynagul Bagjuli telah memenangi pengiktirafan meluas daripada rakan sekerja dan pelajarnya berkat semangatnya dan kemahiran mengajar yang luar biasa.

    Aynagul Bagjuli berasal dari Akto, sebuah daerah kecil di mana lebih 90 peratus daripada tanahnya adalah kawasan pergunungan lebih daripada 4,000 meter di atas paras laut.

    Kehidupan di sana sukar kerana persekitaran semula jadi yang keras yang menghalang pembangunan ekonomi.

    Aynagul Bagjuli menghabiskan masa sekolah menengahnya di Wenzhou, sebuah bandar yang berkembang pesat di wilayah timur Zhejiang, yang terletak lebih 5,000 kilometer dari rumahnya.

    Kemudian, dia belajar di Capital Normal University di Beijing.

    Dia adalah antara lebih 100,000 pelajar dari kawasan terpencil dan miskin di Xinjiang yang telah menerima pendidikan lebih baik di wilayah tengah dan timur China, di bawah program yang dibiayai oleh kerajaan pusat sejak 2000.

    Program itu, yang bertujuan untuk memupuk profesional dalam kalangan semua kumpulan etnik di Xinjiang, meliputi sebahagian daripada perbelanjaan tuisyen dan sara hidup mereka, termasuk penginapan dan pengangkutan.

    Bapa Aynagul Bagjuli meninggal dunia ketika dia berusia tiga tahun, meninggalkan ibunya untuk mencari nafkah sendirian, di samping membesarkan tiga orang anak.

    “Tanpa program tajaan kerajaan, saya tidak akan bermimpi untuk pergi ke mana-mana di luar Xinjiang, apatah lagi melanjutkan pelajaran ke universiti di ibu negara,” katanya.

    Sebelum mendapat pekerjaan mengajar di kampung halamannya, Aynagul Bagjuli mengembara ke beberapa bandar dan kampung di wilayah yang berbeza, mempelajari tentang pelbagai budaya dan sejarah.

    Dia suka berkongsi pengalamannya sendiri dengan pelajarnya dan percaya ini adalah cara yang berkesan untuk membangkitkan minat mereka.

    Apabila memperkenalkan prosa tentang tempat yang pernah dilawatinya, dia berkongsi foto atau video yang memaparkan makanan dan landskap tempatan, menawarkan pelajarnya pemahaman yang lebih intuitif tentang tempat itu.

    Tuhannim Yasin, 15, pelajar kelas Aynagul Bagjuli berkata, dia mengagumi gurunya.

    “Kami semua memujanya. Dia telah membuka tingkap baharu untuk saya dan meyakinkan kami bahawa setiap orang boleh mempunyai kisah indah mereka sendiri.”

    Ani Kadir, pengetua sekolah menengah itu berkata, lebih 80 peratus kakitangan adalah guru muda yang bertenaga di bawah umur 35 tahun.

    Selain pendekatan proaktif dan cara mengajar yang bersemangat dan kreatif, guru muda ini juga bertanggungjawab tinggi, katanya.

    Aynagul Bagjuli melepaskan beberapa peluang pekerjaan di bandar untuk pulang ke kampung halamannya di Xinjiang.

    “Kanak-kanak ini lebih memerlukan saya,” katanya sambil menambah bahawa dia ingin membalas budi masyarakat dengan menerangi laluan kepada generasi muda untuk menerima pendidikan lebih baik.

    “Apa yang saya lakukan sangat bermakna. Dan saya berharap pelajar saya juga dapat meneroka dunia yang indah dan mengejar impian mereka sendiri dengan minat dan semangat,” tambahnya.

    Bilangan profesional muda yang semakin meningkat seperti Aynagul Bagjuli mengejar impian mereka dan mencatat kisah mereka sendiri di Xinjiang, ketika wilayah itu mengalami pembangunan ekonomi dan sosial yang pesat berkat dasar keutamaan kerajaan pusat untuk memupuk pertumbuhannya.

    Sementara itu, kerajaan China terus menambah baik dasar pendidikannya dan meningkatkan sokongan kewangan untuk kawasan terpencil dan miskin. XINHUANET

  • Penjaja kembali ke jalanan China apabila pemulihan ekonomi goyah

    Penjaja kembali ke jalanan China apabila pemulihan ekonomi goyah
    Wang Chunxiang menunggu pelanggan sambil menjual kek nasi manis kukus di atas kereta roda di kalangan peniaga jalanan lain di Shanghai, China 21 Mei 2023. REUTERS/Nicoco Chan

    Wang Chunxiang menolak kereta roda di sekitar kawasan sibuk Shanghai, bermain ‘kucing dan tikus’ dengan pihak berkuasa ketika dia cuba menjual pastri.

    Pekerjaan yang dia dapat tidak cukup untuk dia menampung kehidupan.

    “Gaji terlalu rendah,” kata wanita berusia 43 tahun itu selepas menghidangkan kek nasi manis kukus daripada kuali kepada pelanggan.

    “Pada usia saya, tanpa banyak pengetahuan, saya hanya boleh memperoleh 5,000 hingga 6,000 yuan ($868) sebulan sebagai seorang (pekerja) wanita pembersihan. Sewa di Shanghai sangat mahal. Malah rumah berkualiti rendah adalah 2,000-3,000 yuan,” kata Wang, yang baru-baru ini menyambung semula menjaja selepas berehat enam tahun.

    Dia boleh memperoleh kira-kira 10,000 yuan dalam sebulan dengan menjual pastri pada harga 15 yuan sekotak.

    Ketika kehidupan di China kembali seperti biasa selepas wabak itu, penjaja turun ke jalan. Mereka mencari sekurang-kurangnya menambah pendapatan mereka di tengah-tengah pemulihan ekonomi yang tidak sekata di mana pekerjaan dan pertumbuhan gaji telah lembap.

    Selama beberapa dekad, gerai jalanan dan penjaja – biasa di tempat lain di Asia – telah diharamkan atau dikawal ketat di banyak bandar China, dengan pihak berkuasa melihat mereka sebagai tidak sedap dipandang.

    Walau bagaimanapun, terdapat tanda-tanda bahawa kerajaan tempatan memberi lebih banyak kelonggaran kepada penjaja, trend yang dijangka berterusan.

    Zibo di timur China menjadi sensasi media bulan ini selepas kerumunan pelancong mengunjungi gerai makanan jalanan memaksa pihak berkuasa mengeluarkan amaran tentang kesesakan.

    Hab teknologi Shenzhen, yang mengharamkan penjajaan pada 1999, akan mengurangkan sekatan ke atas gerai jalanan mulai September.

    Shanghai sedang mendapatkan pendapat umum mengenai semakan semula peraturan penjaja dan pada April berkata ia telah menyediakan 74 tempat untuk vendor.

    Lanzhou di barat laut berkata bulan ini ia akan menetapkan kawasan untuk gerai jalanan kerana ia berusaha untuk menggalakkan inovasi dan keusahawanan.

    “Adalah lumrah bagi sesetengah kerajaan tempatan untuk mencuba jualan jalanan kerana mereka menghadapi tekanan besar dalam menstabilkan ekonomi tempatan dan pasaran pekerjaan,” kata Bruce Pang, ketua ekonomi di Jones Lang Lasalle.

    Pendapatan isi rumah meningkat 3.8% tahun ke tahun pada suku pertama.

    Pasaran pekerjaan kekal lembap dengan pengangguran belia pada paras tertinggi.

    Tekanan ekonomi memaksa penjaja mengambil risiko denda atau produk mereka dirampas.

    Seorang lelaki memasak mi di jalan di Shanghai, China 27 Mei 2023. REUTERS/Aly Song

    Wang Xuexue, 28, yang menjual bunga dari skuternya di Shanghai, lebih suka menjaja barangannya jauh dari kawasan yang ditetapkan, yang menurutnya adalah di luar jalan.

    “Sudah tentu pihak berkuasa cuba menangkap kami. Jika tidak, kami tidak akan berlari begitu pantas,” kata Wang Xuexue, yang baru-baru ini bekerja di kedai bunga.

    Malah di Beijing, yang dikatakan Presiden Xi Jinping harus kekal sebagai “pusat politik” tanpa ekonomi jalanan, penjaja dilihat di tempat pelancongan.

    Lu Wei, seorang penjual pen, mempunyai kedai sendiri sebelum wabak itu tetapi membatalkan pajakan pada 2020 kerana jualan menurun dan dia tidak lagi mampu membayar sewa. Dia kini menggembar-gemburkan pen bernilai 30 yuan di sepanjang tasik Houhai Beijing, walaupun perniagaannya perlahan.

    “Orang ramai tidak mempunyai wang dalam poket mereka. Walaupun mereka ada, mereka tidak mahu membelanjakannya,” kata Lu.

    Sumber — REUTERS

  • Pengemis di jalan Herat, penduduk mahu mereka dibantu

    Pengemis di jalan Herat, penduduk mahu mereka dibantu

    Kehadiran pengemis di bahu jalan yang sesak menjadi punca gangguan besar kepada penduduk tempatan di bandar barat Herat (di Afghanistan) apabila mereka memintas orang yang lalu-lalang agar memberikan sedekah.

    Beberapa pengemis ini memberitahu Pajhwok Afghan News bahawa mereka tidak mempunyai sesiapa untuk membantu mereka dan mereka beralih kepada mengemis kerana pengangguran.

    Ruqia, 63, salah seorang pengemis di bandar Herat berkata, mengemis adalah pekerjaan yang mudah kerana dia sakit dan tidak dapat melakukan kerja lain memaksanya mengemis di bandar itu.

    Dia mendakwa tidak pernah menerima sebarang bantuan daripada mana-mana pertubuhan kerajaan atau kebajikan.

    Dia berkata dia buta sebelah mata dan tidak mempunyai pencari nafkah.

    Mah Jabin seorang pengemis lain, memberitahu Pajhwok: “Saya kehilangan suami 15 tahun lalu, anak lelaki tunggal saya meninggalkan keluarga kerana ketagih dadah, saya memberi makan kepada keluarga saya, saya mengemis untuk keluarga saya termasuk menantu saya dan dua cucu saya.”

    Bagaimanapun, beberapa penduduk Herat menggesa kerajaan membantu keluarga yang memerlukan dan miskin.

    Menurut mereka, ia mesti menjadi keutamaan bagi kerajaan dan institusi kemanusiaan lain untuk membantu golongan miskin dan memerlukan.

    Abdul Qadir, seorang penduduk Herat, berkata kerajaan harus mengumpulkan pengemis dan memberi bantuan kepada yang memerlukan dan harus mencegah pengemis yang terbiasa.

    Rohullah, seorang lagi penduduk berkata, sebahagian daripada pengemis itu profesional dan mengemis walaupun mempunyai kehidupan yang baik.

    Dia meminta kerajaan mengenal pasti pengemis profesional dan menghalang mereka daripada melakukan aktiviti sedemikian.

    Maulavi Fazel Rehman Fayazi, ketua Persatuan Bulan Sabit Merah Afghanistan (ARCS) di Herat, mengakui bilangan pengemis telah meningkat.

    Beliau berkata pihaknya setakat ini telah mengenal pasti 50 pengemis yang layak di bandar Herat.

    Katanya, mereka telah melancarkan usaha dengan kerjasama pihak berkuasa wilayah lain untuk mengenal pasti orang yang layak dan mengumpul pengemis biasa.

    Perlu dinyatakan berikutan kemerosotan keadaan ekonomi negara, bilangan pengemis semakin meningkat di kebanyakan tempat di negara ini.

    Pegawai ARCS beberapa waktu lalu telah berkata, daripada seratus pengemis di bandar Herat, hanya lima belas yang layak.

    Sumber — PAJHWOK

  • “Banduan kemiskinan” – wanita Mesir bergelut dengan stigma

    KAHERAH — Wanita Mesir yang berdepan penjara kerana terjerumus dalam hutang menghadapi stigma sosial, dan jika mereka dibebaskan dari penjara bergelut untuk membina semula kehidupan mereka, pekerja NGO berkata, walaupun sokongan daripada kumpulan masyarakat sivil dan beberapa bantuan kerajaan dalam mendapatkan pembebasan awal.

    Isu itu mendapat perhatian baru-baru ini kerana langkah Presiden Abdal Fattah al-Sisi pada Mac untuk memberikan pengampunan kepada penghutang lelaki dan wanita, yang mana selepas itu Kementerian Dalam Negeri berkata 85 banduan telah dibebaskan.

    Sejak awal tahun lalu, Mesir juga dilanda krisis ekonomi yang menyaksikan kadar inflasi tahunan rasmi melonjak kepada lebih 30% dan menghakis taraf hidup ramai orang.

    Sebanyak 60% daripada 104 juta penduduk dianggarkan berada di bawah atau hampir dengan garis kemiskinan.

    Mesir tidak memberikan statistik mengenai populasi penjaranya tetapi juru kempen berkata wanita miskin, yang kebanyakannya telah bercerai atau mengalami keadaan perubatan yang mahal untuk dirawat, terutamanya terdedah kepada masalah wang.

    Seorang wanita dengan tiga anak, yang enggan dikenali kerana risiko stigma sosial, berkata dia telah terjerumus dalam hutang empat tahun lalu selepas membeli peralatan rumah secara kredit dan pada kadar faedah yang tinggi untuk kos perkahwinan anak saudaranya yang yatim.

    Apabila dia tidak dapat membayar 30,000 pound Mesir ($1,660 pada masa itu) serta 16,000 pound sebagai faedah, pemiutang melaporkannya kepada polis.

    Dia dijatuhkan hukuman penjara tanpa kehadiran tetapi semasa bersembunyi daripada polis dia menghubungi Persatuan Anak Banduan Wanita, sebuah NGO, dan mereka membantu membayar hutangnya.

    “Saya takut. Sehingga kini, saya tidak boleh tidur… apabila polis mengetuk pintu anda dan membawa anda, ia seperti hukuman mati,” katanya.

    “Saya mempunyai anak perempuan dan apabila anda ditangkap orang tidak tahu apa yang anda lakukan, mereka bergosip,” kata wanita itu, yang juga memerlukan rawatan untuk kanser dan bekerja menjual jagung bakar di jalan di Giza, seberang Sungai Nil dari Kaherah.

    Kebanyakan wanita yang dibebaskan dari penjara selepas menjalani hukuman atas tuduhan berhutang bergelut untuk mencari pekerjaan atau meneruskan kehidupan di kawasan kejiranan lama mereka, kata Lamia Magdy, pengarah Projek Phoenix di Persatuan Anak Banduan Wanita.

    “Banduan kemiskinan” –  wanita Mesir bergelut dengan stigma
    Seorang wanita menggendong anaknya, ketika orang lain membuat beg kulit, semasa latihan yang disediakan oleh Persatuan Anak Banduan Wanita, ketika mereka berjuang untuk membina semula kehidupan mereka dalam keadaan ekonomi yang sukar, di Kaherah, Mesir 4 Mac 2023. REUTERS/Hanaa Habib

    Penyakit dan kemiskinan yang teruk adalah punca utama orang ramai berhutang, kata Soheir Awad, penasihat Yayasan Al-Masry, sebuah lagi NGO.

    Awad berkata sebanyak 100,000 kes lelaki dan wanita berhutang yang menghadapi risiko undang-undang atau penjara di bawah beberapa undang-undang telah melintasi mejanya selama 13 tahun dalam fail “banduan kemiskinan”.

    Kementerian Perpaduan Sosial telah bekerjasama dengan yayasan itu untuk membayar hutang beberapa banduan dan memastikan pembebasan mereka.

    Pengampunan presiden adalah “sinar cahaya”, kata Awad, tetapi tidak mencukupi.

    “Setiap hari kita ada orang keluar masuk penjara, selagi mereka tidak mempunyai pekerjaan tetapi masih mempunyai kehendak dan keperluan, akan sentiasa ada yang berhutang,” katanya. REUTERS

  • Air, mimpi ngeri berulang di wilayah Sistan Iran

    Air, mimpi ngeri berulang di wilayah Sistan Iran

    Bekalan air ke kampung-kampung di wilayah Sistan yang gersang di tenggara Iran telah terputus apabila paras air di tanah lembap Chah-Nimeh telah surut, menjadikan kehidupan lebih sukar bagi penduduk tempatan.

    Dengan kapasiti 1.5 bilion meter padu, Chah-Nimeh terdiri daripada empat tasik yang menerima lebihan air dari Sungai Helmand (Hirmand).

    Rizab airnya telah habis dengan cepat disebabkan keadaan cuaca panas dan kemarau, mencetuskan gelombang penghijrahan yang meluas dari rantau ini.

    Hak air dari Sungai Helmand telah menjadi nadi kepada pertikaian sengit antara Iran dan Afghanistan selama beberapa dekad.

    Bahagian air Iran semakin berkurangan sejak beberapa tahun kebelakangan ini disebabkan pengairan yang berlebihan dan pembinaan empangan di Afghanistan, walaupun terdapat syarat perjanjian perkongsian air antara kedua-dua negara jiran yang ditandatangani pada 1973.

    Foto IRNA diterbitkan 15 Mei 2023/Mohammad Dehdast

  • Dilarang daripada pendidikan, gadis Balkh beralih kepada tenunan permaidani

    Dilarang daripada pendidikan, gadis Balkh beralih kepada tenunan permaidani

    Ramai gadis dan wanita telah mula menganyam permaidani di wilayah Balkh utara selepas larangan pendidikan tinggi dan universiti kekal dikenakan.

    Gadis dan wanita ini meminta kerajaan sementara membenarkan mereka menyambung semula pendidikan sekolah menengah dan universiti.

    Majida Rahimi, pelajar tahun tiga Fakulti Ekonomi di Universiti Balkh, berkata dia beralih kepada menganyam permaidani selepas kerajaan sementara menutup pintu universiti untuk perempuan.

    Sumira Haidari juga layak ke fakulti ekonomi selepas menyertai peperiksaan kemasukan tahun lalu dan kini dia bekerja di kedai anyaman permaidani.

    Tamana, pelajar darjah 9 yang juga telah mula menganyam permaidani, berkata hampir 600 hari telah berlalu sejak sekolahnya ditutup, menggesa kerajaan membuka semula sekolah mereka.

    Fatima Jafari, seorang lagi pelajar Universiti Balkh, juga berkata wanita adalah bahagian penting dalam masyarakat dan mereka tidak seharusnya terhad kepada menjahit, menganyam permaidani dan pekerjaan lain yang serupa.

    Dia berkata kerajaan perlu membuka semula sekolah tinggi dan universiti dan membenarkan gadis belajar subjek pilihan mereka dan berkhidmat untuk negara.

    Saleha Ghulami, yang memiliki beberapa pusat menganyam permaidani, berkata kira-kira 600 gadis bekerja di kedainya dan 80 peratus daripadanya adalah pelajar sekolah.

    Pegawai tempatan berkata mereka menyokong wanita bekerja dan usaha sedang dijalankan untuk membuka semula sekolah dan universiti.

    Maulvi Norul Hadi Abu Idrees, timbalan gabenor Balkh, berkata kerajaan tidak menentang kerja serta pendidikan wanita dan menyokong semua wanita yang bekerja dalam rangka kerja syariah.

    Beliau juga memberi jaminan kepimpinan kerajaan sedang sibuk membincangkan pendidikan pelajar perempuan dan akan memutuskannya tidak lama lagi.

    Selain wilayah Balkh, ramai gadis di wilayah lain telah beralih kepada pelbagai profesion seperti menjahit dan membuat kraf tangan selepas penutupan sekolah dan universiti. PAJHWOK